Ik vind dat je wel iets kan leren van deze film. Ze laten zien dat een paar grapjes uithalen met elkaar niet erg is en leuk is, maar je moet uitkijken dat je niet ‘doorslaat’ in de grappen, zoals in het einde. Dus dat je de grappen wel nog leuk moet houden en niet te erg.

De film gaat over Barbara en Oliver die een relatie met elkaar hebben. Ze laten elkaar de hele tijd voor de grap schrikken om van elkaar schrik-foto’s te maken. Maar op het eind van de film had Oliver iemand ingehuurd om een inbreker te spelen. Maar Barbara wist niet dat het allemaal een grap was, waardoor ze hem dood sloeg. Dus de grap was helemaal uit de hand gelopen en Barbara en Oliver werden ook nog opgepakt door de politie.

Ik vond op het begin de film een beetje eng, want ik wist nog niet dat ze voor de grap elkaar lieten schrikken. Nadat ik dat wist vond ik de film wel grappig en ik kon ook zo ongeveer vertellen wat er ging gebeuren. Alleen het einde vond ik weer wat enger worden.

De film heeft twee verschillende soorten genres, namelijk komedie en thriller. Het is komedie omdat in het begin de grapjes om elkaar te laten schrikken nog leuk waren. Later in de film werden de grappen steeds erger, waardoor ik ze niet meer grappig vond, maar ik begon het eng en spannend te gaan vinden.

Barbara en Oliver kwamen allebei overtuigend over, ze hadden allebei hetzelfde doel voor ogen: elkaar laten schrikken en schrik-foto’s maken. Dit is ze ook goed gelukt, behalve Barbara’s eerste grap.
Het nadruk van het verhaal ligt op het verhaal zelf, het gaat echt om het moment, de grap, en niet om de veranderingen die de personages hebben gemaakt.

Het decor in de film was overal hetzelfde, want het gebeurde allemaal in 1 huis. De personages hadden gewoon normale kleding en make-up. In de film maakte ze wel goed gebruik van het geluid, want wanneer het wat enger werd kwam er ook een wat spannender muziekje.
Het cameragebruik was niet bijzonder, er waren geen ongewone camerabewegingen.

De montage van de film was druk, al de grappen kwamen achter elkaar. Er waren niet veel rustmomentje waarin er niks gebeurde. In de film is er een continue, er zijn gekke sprongen in tijd en ruimte.

Het geluid heeft wel een aparte functie in het verhaal. Dat komt omdat het geluid bij de engere stukjes ook spannender werd, waardoor het toch meer effect op je heeft.