Harry Potter en de relieken van de dood

WOENSDAG 13/07/11 - DOOR GAUTHIER KEYAERTS

Sommigen vonden het eerste deel van "Harry Potter en de relieken van de Dood" een beetje saai. Dat was echter een gewilde stijloefening, net voor het einde van dit marathonsaga! Suggestief, intelligent gewichtig en overlopend van de dreiging, om niet te zeggen paranoïa, konden we ons geen betere voorbereiding op de finale confrontatie wensen dan deze film van 146 minuten. De film vertraagde met opzet het verhaal, ondanks de gebruikelijke epische gevechten, die soms grappig waren maar dikwijls ook pijnlijk. Dat zorgde ervoor dat we beter de verwarring konden voelen, in het bijzonder van het trio bestaande uit Harry, Hermelien en Ron, die er bijna een driehoeksverhouding op nahouden... Met alle problemen die dat soort situatie met zich kan brengen. Krachtbreuken en botsingen tussen overtuigingen beroeren alle plaatsen en hoofdrolspelers van dit saga van JK Rowling. Het licht leek verbannen en de protagonisten kwamen terecht in een wereld van angst, dreiging, aankondigingen van de Apocalyps. We moesten denken aan de woorden van Jim Morrison: "No One Here Gets Out Alive"! En hoe zit het met dit tweede luik? Het al bij al rustige tweede deel behandelt evengoed de conflicten tussen de oorlogspartijen als de innerlijke stormen en de gevechten tegen de eigen demonen. Een film die uiteindelijk - letterlijk - vrij vreemd is, en een echt cadeau voor de fans. 

Mijn reactie:

Ik vond het eerste deel van Harry Potter en de relieken van de dood ook saai, want er gebeurd niet zo veel, er is niet zoveel actie. Ik ben het met de schrijver van de recensie eens dat het verhaal werd vertraagd. Ik vond het tweede deel al bij al niet rustig, want er waren veel conflicten (waarbij de laatste de grootste was!). Ik vind ook dat de film wat vreemd was, want sommige stukjes snapte ik niet helemaal, maar later werd wel alles voor mij duidelijk! Maar uiteindelijk vond ik de film wel heel leuk!